Toen ik deze maand begon met schrijven, dacht ik dat mijn blog er – mede – voor zou zorgen dat ik blijf schrijven. Vooral op momenten dat het schrijven niet goed lukt. Blijkbaar ging ik ervan uit dat ik moeite zou hebben met schrijven. Nu ik vrij gemakkelijk schrijf, merk ik dat ik niet goed raad weet met mijn blog.
Vreemd eigenlijk dat ik niet weet wat ik moet schrijven als het schrijven lekker gaat. Alsof er alleen iets interessants gezegd kan worden over dingen die misgaan.
Wat schrijf je over schrijven als het goed gaat?
Die vraag vind ik lastig te beantwoorden, maar hij is misschien wel interessanter. Ik word blij van schrijven, ik krijg er energie van. Andere dingen, zoals mijn administratie of ander werk, gaan me makkelijker af, nu ik een aantal uur per dag besteed aan schrijven.
Schrijven heeft prioriteit. Als ik een afspraak plan, maakt niet uit hoe laat, dan zorg ik ervoor dat ik twee uur geschreven heb. Ook als ik daarvoor om zes uur of soms nog vroeger mijn bed uit moet. Als ik op een dag geen afspraken heb dan zit ik uiterlijk om negen uur achter mijn laptop.
Tot nu toe doe ik dat iedere dag met plezier.
Het verhaal vormt zich
Het verhaal begint duidelijke vormen aan te nemen, zowel op papier als in mijn hoofd. Op papier ontwikkelen de personages en de relaties tussen de verschillende personages zich steeds verder. Het schrijven vanuit steeds een ander personage is leuk, zeker als het gaat om iemand die qua persoonlijkheid wat verder van mij afstaat. Die doet allemaal dingen die ik niet doe of zelfs nooit zou doen. Om de geloofwaardigheid te bewaren moet ik soms achteraf scènes toevoegen, maar dat is ook geen straf.
Daarnaast wordt in mijn hoofd wordt de algemene verhaallijn ook steeds helderder.
Van mij mag het schrijven nog een hele tijd goed gaan!
Met het bloggen komt het ongetwijfeld ook wel goed.