Spookschrijven. Het is ghostwriting in het Nederlands, maar dan leuker. Qua klank. Inhoudelijk is er geen verschil. Een spookschrijver is een ghostwriter. Iemand die een boek schrijft of blogt voor een ander en hierbij zelf anoniem blijft. De naam van de opdrachtgever staat op de cover van het boek of onder de blog.
En daarmee is het verhaal over spookschrijven eigenlijk verteld.
Op avontuur
Een paar jaar geleden interviewde ik twee spookschrijvers. Het fenomeen ‘spookschrijven’ was mij totaal onbekend, maar beide schrijvers waren erg enthousiast over wat ze deden. Dat enthousiasme bleek aanstekelijk. Het interview kun je hier vinden.
Toen ik de vraag kreeg als spookschrijver te fungeren, was ik meteen geïnteresseerd. Het onderwerp bleek ook nog eens interessant en haakte aan bij mijn werk als P&O-er.
Op de vraag of ‘ik samen met hem het avontuur aan wil gaan’, heb ik dan ook ja gezegd. ‘Avontuur’ grijpt terug op de omvang van het project en op het enthousiasme van de opdrachtgever.
We zijn nu een aantal maanden verder en het is erg leuk om te doen: ik mag me verdiepen in een onderwerp dat ik interessant vind en erover schrijven. Wat wil ik nog meer!
Een digitaal cadeautje
Als schrijven je ding niet is, zoals bij mijn opdrachtgever, biedt de spookschrijver uitkomst. Hij of zij zet de informatie die jij wilt delen om in een leesbare, overzichtelijke en toegankelijke tekst. Over de rechten moet je afspraken maken, maar de meeste spookschrijvers wuiven die weg.
Het is een leuke manier om een digitaal cadeautje aan huidige en potentiële opdrachtgevers of klanten te kunnen geven: een digitaal boek(je) met informatie over jouw dienstverlening of product.
Iets om over na te denken?