Flow

Na mijn blog van maandag heb ik een aantal leuke reacties gehad. Ik werd daar heel vrolijk van. Gisteren ging ik dan ook als een speer. Ik ging achter de computer zitten en het liep. De rest van de dag was ik vrolijk. ’s-Avonds bedacht ik zelfs nog een paar plotwendingen en twijfelde ik even of ik niet gewoon weer achter mijn computer moest gaan zitten. Kortom: een goede dag!

Vanochtend werd ik vroeg wakker, nog voor de wekker. Vandaag was ik vroeger dan anders omdat ik een afspraak heb en voor die tijd wel geschreven wil hebben. Rond kwart voor acht zat ik achter mijn computer, klaar om te schrijven. De inspiratie van de dag ervoor was helemaal verdwenen. Ik probeerde te bedenken wat ik gisteravond had bedacht. Dat lukte wel, maar ik kreeg het niet voor elkaar om het te vertalen naar een concrete vervolgtekst.

Besef

Ik realiseerde me dat ik de neiging heb om iedere dag zo compleet mogelijk te beschrijven. Dat betekent ik alle uren, vanaf het moment dat iemand opstaat tot het moment dat iemand naar bed gaat, kan verantwoorden. Dat is de control freak in mij, die graag wil dat het volledig is. Alleen volledigheid heeft een nadeel en dat is dat het verhaal er ongelooflijk saai van kan worden.
Dit besef maakte dat ik uit mijn gewoontepatroon werd gehaald. Niet lang daarna wist ik weer hoe ik verder moest.

Ik vind het een fascinerend proces.

Mijlpaal

Mijn eerste mijlpaal heb ik bijna bereikt: 10.000 woorden! (dat zijn ongeveer 15 pagina’s). Ik ben blij dat ik ben begonnen met het schrijven van dit boek. Ik weet, het is pas 8 dagen, en misschien te vroeg om al te juichen, maar ik beleef er gewoon veel lol aan!

Alvast een fijn weekeinde!

Geen fictie!

Zoals voorgenomen heb ik deze maand, tot nu toe, iedere weekdag geblogd. Briljant als ik ben doe ik dat op routine, terwijl het bloggen deze maand een voorbereiding kan zijn op het schrijven van fictie.
Dat is het nu niet, en dat is een beetje jammer.
Dus dat ga ik veranderen.
Vanaf morgen ga ik op dit blog fictief (echt) aan de slag.
Ik voel de spieren in mijn keel zich samenknijpen.
Hoe ik dat ga aanpakken? Sommige schrijvers houden zich aan een aantal woorden. Wie weet, misschien werkt dat voor mij ook wel…
Wat ga ik schrijven? Fictie en soms non-Fictie.
Non-Fictie bij een mooie aanleiding en Fictie verpakt in korte verhalen. Soms met humor, soms absurdistisch, soms ironisch, en ook serieus. We zullen zien.
Non-Fictie kan natuurlijk ook met humor, ironie of serieus. Dit voor de goede orde.
Over de foto’s ga ik nog niet te veel nadenken, deze laat ik nog even hetzelfde. Ik kan me voorstellen dat dat gaandeweg wel verandert.
De titels moeten jullie me vergeven. Ik denk niet dat ik daar ooit goed in word, dus als jullie er tijdens het lezen van het verhaal een bedenken, schroom niet.

Spannend!

Inspiratie is onvoorspelbaar. Het komt en het gaat, en dat laatste vaak niet op de meest handige momenten.
Ik vind het eng dat ik morgen anders ga bloggen, maar leuk eng, spannend dus eigenlijk. Ik verheug me er ook op.
Ik ben heel benieuwd wat de toekomst in mijn fantasie gaat brengen.

Tot morgen!