Conflicten moeten kloppen!

En dat was vanochtend niet het geval!

Ik ben aan het schrijven in mijn tweede hoofdstuk en moet na een kwartiertje, concluderen dat het inhoudelijk niet klopt. De volgorde van de verschillende scènes, is niet reëel. Mijn eerstvolgende gedachte is: “shit, nu moet ik alles overnieuw schrijven”, en daarop volgt er een lichte paniek. Gevoelens van teleurstelling en enige boosheid in de vorm van irritatie komen op, waardoor ik even helemaal niet kan bedenken hoe ik verder moet.

Na even te hebben toegegeven aan het ‘zak-in-as’ moment, vind ik een oplossing. Ik hevel een deel van de tekst uit dit hoofdstuk over naar een nieuw hoofdstuk. In dat hoofdstuk begint het verhaal op een ander moment, waardoor ik mijn fantasie gewoon haar gang weer kan laten gaan. Dit heeft als gevolg dat ook mijn stemming aanzienlijk verbetert, gelukkig.

Mijn personage raakt in conflict in het boek. Dat is op zichzelf natuurlijk geen probleem, sterker nog een interessant verhaal vraagt om conflicten. Alleen die conflicten moeten dan wel kloppen. En daar zat het probleem.

Voor degenen die niet op de hoogte zijn van de werking van conflicten, hieronder in het kort een omschrijving van de trap van Glasl.

De trap van Glasl

De trap van Glasl bestaat uit drie fasen:
De eerste fase van een conflict is de rationele fase. Dat is de fase waarin je woorden krijgt met iemand, maar hier nog samen uit kunt komen.
De tweede fase is de emotionele fase. Een fase waarin emoties een sterkere rol spelen en je er niet meer alleen uit komt. Het conflict beslechten kan wel met een derde erbij: een goede vriend(in), of als dat ook niet meer lukt een professionele bemiddelaar
De derde fase is de escalatiefase. Daarin is het conflict uitgemond in oorlog. Alles is gericht op vernietiging van de ander. Om dit te stoppen is vaak tussenkomst van een rechter nodig.

Wat was het probleem?

Mijn personage blijkt vanuit de escalatiefase rustig weer terug te gaan naar de emotionele fase. Hierbij krijgt hij geen hulp en gebeurt er niets dat deëscalerend werkt.
En dat is nou eenmaal niet waarschijnlijk. Vandaar.