Mijlpaal!

Afgelopen vrijdag heb ik mijn eerste hoofdstuk afgerond. Ik had van tevoren alleen bedacht dat ik de 10.000 woorden zou overschrijden, maar niet dat het hoofdstuk ook af kwam. Dit bleek wel het geval. Grappig hoe dat werkt. Toch een beetje een mijlpaal! Zo’n eerste hoofdstuk. Naarmate dit boek vordert, verandert er waarschijnlijk nog wel het een en ander, maar voor nu is het af! Ik was dan ook best trots toen ik vrijdag mijn laptop dichtdeed.

Later die vrijdag, bedacht ik me dat dit wel betekent dat ik maandag een nieuw karakter moet bedenken of een bestaand karakter verder uit moet werken. Dit gaf een dubbel gevoel. Aan de ene kant was daar de uitdaging en de vrijheid van een nieuw karakter, en aan de andere kant was daar die confrontatie met dat lege scherm op maandagochtend. Hoe zou dat gaan?

Wel opties

Gedurende het weekeinde kwamen verschillende opties op, maar ik vond ze geen van allen goed genoeg. Het was wel leuk om zo af en toe in gedachten bezig te zijn met de personages uit mijn boek.

Vanochtend ben ik weer achter mijn laptop gaan zitten en voor het lege scherm heb ik wel even gedubd. Toen ik merkte dat ik alle personages uit het eerste hoofdstuk niet meer paraat had, ben ik ze op een rijtje gaan zetten.  De juiste achternaam bij de voornaam en de rol die ze hebben. Door dit te doen, kreeg ik vrij snel een globaal idee over het personage dat in het tweede hoofdstuk tot leven komt.

Toch anders…

Tijdens het schrijven vormt de personage zich verder en aan het eind van de morgen ziet die er, zoals ik nu wel verwacht, toch weer anders uit. Dat vind ik een van de leukste dingen aan het schrijven. Je weet nooit echt wat er gaat komen.

Ik wens iedereen een verrassende werkweek toe!

Dubbel

Veranderen is leuk en niet leuk tegelijkertijd. Vorige week had ik een aantal afspraken die in het teken stonden van mijn carrière switch. Afscheid nemen van mensen is niet mijn favoriete bezigheid. Het gaat niet om een echt afscheid, maar je weet dat je elkaar niet meer (zo vaak) ziet of spreekt. Een ongeschreven regel. Het voelt raar.

Uitnodiging veroorzaakte twijfel

Ik ontving vorige week een uitnodiging voor deelname aan een intervisie groep voor transformatieve mediation. Het doel van deze intervisie groep is je certificeren als TM-er.
Dat was even slikken voor me. Nog niet zo lang geleden zou ik zeker mee hebben gedaan en de mensen in het groepje, voor zover ik ze ken, vind ik leuk. Een hoop twijfel was het gevolg. Gedachtes in de trant van ‘toch mee doen, zoveel tijd kost het niet’, kwamen op.

Ik liet het verzoek even liggen en een paar dagen later bladerde ik door mijn mail en kwam ik het verzoek weer tegen. Ik las het weer door en kon, met een goed gevoel, vriendelijk bedanken voor de uitnodiging.

Afscheid is meestal niet leuk

Ondanks deze momenten blijft het gevoel dat mijn carriere switch goed voor me is. Een switch gaat gepaard met afscheid nemen en dat is niet altijd leuk.
Het gaat ook niet in een keer.
Misschien is dat maar goed ook, zo blijft het behapbaar. Als ik me meteen zou realiseren wat ik met mijn switch teweegbreng, was het er misschien niet van gekomen.

Gelukkig hoef ik niet van al mijn ‘collega’s’ afscheid te nemen. Er zijn ook ‘collega’s’ die ik blijf zien omdat ik met hen ook, beroepsmatig, aan het schrijven ben.
Het is wel een rare periode. Ik merkte dat het ook mijn schrijven beïnvloedt. Vorige week gingen mijn laatste drie blogs over conflict en gedrag.
Toch weer even terug naar het bekende…

Veranderen…

Als je terugkijkt op je leven, zie je dat niet alles meer is zoals het was. In retrospectief is er vaak ongemerkt een heleboel veranderd. Toch is veranderen een kunst. Denk maar aan alle Nieuwjaarsresoluties die je je ooit hebt voorgenomen, van afvallen tot stoppen met roken tot beginnen met sporten. Ieder jaar blijkt weer dat het lastig is om deze voornemens te bestendigen.

Vier fasen van verandering

Hoe vergroot je de kans op succes? Alleen heel graag iets willen is niet genoeg. Veranderen kun je door iets op een andere manier te gaan waarderen. Hiervoor is het wel handig om iemand in te schakelen. Iemand die, een beetje zoals een coach, vragen stelt bij de huidige situatie en vragen stelt over de gewenste situatie. De volgende vier fasen kun je gebruiken:

  1. Breng de huidige situatie in kaart,
  2. Kijk naar wat je wilt veranderen.
  3. Hoe kun je dit doen.
  4. Implementeren van de verandering.

Om deze laatste fase draait het (volgens Tim Theeman van de Universiteit van Amsterdam). Als je dit goed inzet, dan bestendig je de verandering. In deze laatste fase kijk je naar de obstakels die je tegenkomt. Hoe en wanneer kom je ze tegen? Wat ga je doen als je een obstakel tegenkomt? Je moet dus advocaat van de duivel spelen.

Een verandering bestendigen?

Door deze vragen te stellen zorg je ervoor dat je nadenkt over wat je kunt doen in zo’n situatie. Als je bijvoorbeeld wilt stoppen met roken en je weet dat de sigaret na het avondeten een groot probleem vormt, hoe zorg je er dan voor dat je die verleiding weerstaat? Door deze vragen te stellen vergroot je je zelfovertuiging, waardoor je betere beslissingen neemt op momenten dat dit nodig is.