Tag: conditioneringen

Geplaatst op

Vleesaversie en kattenogen

In “The Atlantic” schreef Ross Andersen, een artikel over het werk van Matthew Liao, hoogleraar filosofie en bio-ethica aan de New York University. Liao kijkt naar methodes om klimaatverandering te bewerkstelligen. Vlees heeft een grote impact op het milieu en veel mensen eten graag vlees. De methode van Pavlov kun je inzetten om dit laatste te veranderen. Iedereen kent het voorbeeld van de hond die, tegelijkertijd met het horen van een bel, vlees krijgt aangeboden. De hond van gaat kwijlen bij het horen van de bel.

Conditioneren

Mensen kun je ook conditioneren. Geen belletje bij het vlees, maar een misselijkmakend middeltje, met als gevolg: een automatische afkeer van vlees.
Milieutechnisch is dat een aardige gedachte. Zouden veel mensen bereid zijn om dit te doen? Zou jij een misselijkmakend middeltje in je vlees doen?

Ik eet geen vlees uit de bio-industrie, koop geen vlees, bestel het niet in een restaurant, maar als ik ergens kom waar ze biologisch vlees eten, eet ik dat wel. De beelden van dierenleed in de bio-industrie deden hun werk. Het middeltje heb ik niet meer nodig.

Ik kan me niet voorstellen dat er veel mensen zijn die zo’n middeltje gaan gebruiken. Vrijwillig de misselijkheid ondergaan. Dan moet je wel heel veel van vlees, maar nog meer van het milieu, houden.

Alternatieve opties

De vlees aversie is niet het enige dat Liao en zijn team, in het kader van een beter milieu, bedachten. We moeten de mens ook:

  • Kleiner maken, via embryo-selectie.
  • Onbaatzuchtiger maken, met pillen.
  • Kattenogen geven.

Het is wel weer even een andere blik op het milieu en ons aandeel daarin.

Geplaatst op

Luisteren

Luisteren, we doen het iedere dag, de hele dag door.

Je zou dus zo maar kunnen aannemen dat we daar in geoefend zijn, maar luisteren is moeilijker dan je denkt. Met alle afleiding die er tegenwoordig te vinden is, is het een opgave geworden om nog echt je aandacht erbij te houden.

Echt luisteren

Ga jezelf maar na. Luister je nog naar de ander als je je telefoon voelt trillen of hoort afgaan? Luister je nog echt naar de ander of hoor je gewoon een andere versie van jezelf. Je luistert vaak vanuit je eigen ervaringen en kennis naar een ander.
Als je iets hoort dat je kent, produceer je meteen je eigen variant op het verhaal dat wordt verteld Dat is de manier waarop onze hersenen geconditioneerd zijn. Helaas, betekent dat ook dat je vaak niet meer echt hoort wat de ander zegt.

Dat is zonde.

Er is veel reden om toch vooral aandachtig te blijven luisteren. Het is belangrijk om te horen en het is voor de ander belangrijk om zich gehoord te voelen. De meeste conflicten ontstaan doordat mensen zich niet gehoord voelen.

Luisteren is een compliment

Neem de tijd om te luisteren, en luister dan ook echt. Luisteren is een intensieve bezigheid die bestaat uit verschillende facetten. Je kunt luisteren met je oren, maar ook met je ogen. Je kunt luisteren:

  • naar inhoud van de woorden, de muziek van het verhaal, de toon waarop iemand spreekt, de snelheid waarmee gesproken wordt en het volume.
  • met je ogen: welke gezichtsuitdrukking hoort bij de woorden, welke handgebaren maakt iemand, zijn er emoties zichtbaar?
  • door een stilte gewoon te laten vallen en niet te proberen deze op te vullen met woorden. Hoe is dat?

‘Het grootste compliment dat iemand mij ooit gaf is vragen naar mijn gedachtes over iets, waarna hij de moeite nam om ook echt te luisteren naar wat ik zei’
Schrijver onbekend.

Als je een vraag stelt aan iemand neem de tijd om te luisteren, om echt te luisteren, naar het antwoord. Je hoort misschien niets nieuws, maar je leert misschien wel iets nieuws.