Met een hond had ik gemoeten, dus zonder hond kan het ook: de straat op onder dreiging van sneeuwjacht en daarmee code rood. Van sneeuwjacht had ik tot gisteren nog nooit gehoord. Het blijkt een combinatie van harde wind en sneeuw. Deze jacht brengt een snijdende kou voort. Dat laatste vind ik inderdaad dreigend klinken.
Dat en de voorspelde gladheid, dat vind ik ook een dingetje. Van vallen ben ik, sinds mijn tienerjaren, geen voorstander meer. Eigenlijk daarvoor ook niet, maar toen hoorde het er gewoon bij.
Wit landschap
Geen hond, maar wel een camera en een wit ‘landschap’ buiten. Sneeuwjacht of niet. Ik ga kijken hoe het bevalt buiten.
Eenmaal buiten kan ik me nog net vasthouden, om te voorkomen dat ik wegglij. Dat voorspelt niet veel goeds, maar gelukkig is dat het enige gladde moment.
De kou valt eigenlijk ook mee. Alleen mijn handen, maar dat kan niet anders:
Reageren op de site is (nog) niet mogelijk. Het is me (nog) niet gelukt dit te wijzigen…
Geniet van het weer en/of de kachel! Doe ik ook.